Орден Девяти Самоцветов - Order of the Nine Gems

Смотрите также: Тайский орден с отличием
Древний и Благоприятный Орден Девяти Самоцветов
เครื่องราชอิสริยาภรณ์ อันเป็น โบราณ มงคล นพ รัตน ราช ว รา ภร ณ์
Страстное искусство Ордена Девяти Самоцветов, Wat Ratchabophit.jpg
Страстное искусство Ордена Девяти Камней в Wat Ratchabophit, Бангкок.
Награжден
Гаруда Герб Таиланда (Широкие крылья) .svg
то Король Таиланда
ТипРыцарский Орден
Право на участиеКоролевская семья и Миряне-буддисты
Присуждается заВеликие заслуги перед буддизмом и заслуги перед королевством высокопоставленных чиновников
Положение делРедко составляется
Суверенныйкороль Ваджиралонгкорн
ОценкиРыцарь / Дама
Статистика
Первая индукция1851
Приоритет
Далее (выше)Орден Королевского Дома Чакри
Далее (ниже)Орден Чула Чом Клао
Орден Девяти Самоцветов (Таиланд) tape.svg
Слиток ленты Ордена Девяти Самоцветов

Древний и Благоприятный Орден Девяти Самоцветов (Тайский: เครื่องราชอิสริยาภรณ์ อันเป็น โบราณ มงคล นพ รัตน ราช ว รา ภร ณ์; RTGS: Khrueang Ratcha-itsariyaphon An Pen Borannamongkhon Noppharat Ratchawaraphon) была основана в 1851 году королем Mongkut (Рама IV) из Королевство Сиам (сейчас же Таиланд ). Орден награждается членами Тайская королевская семья и выдающиеся высокопоставленные чиновники, которые служили королевству и которые активно Буддийские миряне. На практике это высший тайский орден, предоставляемый тайским гражданам, поскольку два высших ордена зарезервированы для членов королевской семьи или глав иностранных государств. Члены Ордена имеют право использовать постноминалы น.ร.

История

Орден создан по образцу европейских рыцарских и заслуг. Девять драгоценных камней - это тайская форма оригинального индуистского королевского амулет известный как наваратна и в своей первоначальной форме состоял из золотого кольца с девятью драгоценными камнями, врученного тайскому генералу после того, как он одержал важную военную победу, а также являлся частью королевского знака отличия, данного тайскому королю в его честь. коронация. Это кольцо до сих пор является частью знаков отличия ордена и носится мужчинами-членами ордена. Девять драгоценных камней королевского амулета составляют неотъемлемую часть как значка, так и звезды ордена.

Девять драгоценных камней и соответствующие блага, которые они наделяют своих владельцев:

Знаки отличия

Орден Девяти Самоцветов (Нагрудная звезда)
Знак Верховного Великого Магистра Ордена Девяти Камней

Украшение состоит из единственного класса (рыцарь). Знаки отличия:

  • Подвеска «Девять драгоценных камней» на желтом поясе с красной, синей и зеленой окантовкой, надеваемая через правое плечо на левое бедро (для мужчин). У женщин кулон девяти драгоценных камней прикреплен к шелковой ленте, которую носят на переднем левом плече.
  • Звезда девяти драгоценных камней для ношения на левой груди.
  • Золотое кольцо девяти драгоценных камней для мужчин для ношения на указательном пальце правой руки.
  • Суверенный Великий Магистр Ордена - Рыцарь, но добавил пояс Цепи Девяти Самоцветов выше, чтобы носить через правое плечо на левом бедре над значком пояса, а звезда украшена бриллиантами.

Список соверенов

Король Чулалонгкорн он носит пояс с правого плеча, с цепочкой из девяти драгоценных камней поверх него и звездой на левой груди.
ГодыИмя
1851–1868король Mongkut (Рама IV)
1868–1910король Чулалонгкорн (Рама V)
1910–1925король Ваджиравудх (Рама VI)
1925–1935король Праджадхипок (Рама VII)
1935–1946король Ананда Махидол (Рама VIII)
1946–2016король Пумипон Адульядет (Рама IX)
2016 – настоящее времякороль Ваджиралонгкорн (Рама X)

Список получателей

Этот список неполный; вы можете помочь добавление недостающих предметов с надежные источники.

  Выделение указывает на живых участников

Королевские рыцари

ГодИмяНазначенRef.
1851король PinklaoРама IV[2]
1851Принц Вонгса Дирадж СнидРама IV
1851Принц Махесуан СивавилатРама IV
1851Принц Витсанунат НифатонРама IV
1851Император Наполеон IIIРама IV
1869Принц WichaichanРама V
1869Принц Девес ВачариндраРама V
1869Принц Бамраб ПорапакРама V
1869Принц ЧатуронрасмиРама V[2]
1869Принц Бханурангси СавангвонгсеРама V[3]
1879Принц Vorasakda PhisanРама V[4]
1886наследный принц Маха ВаджируниРама V
1886Принц Девавонгсе ВаропракарРама V[5]
1893Принц Боден ФейсансофонРама V[6]
1893Принц Нареср ВарариддхиРама V
1893Принц Нарисара НуваттивонгРама V
1894Принц Гагананга ЮкалаРама V[7]
1894Принц Парибатра СукхумбандхуРама V[8]
1894Принц Соммативонгсе ВародаяРама V[8]
1894Принц Чакрабонгсе БхуванатхРама V[9]
1894Принц Югала ДигхамбараРама V[9]
1895Император Гуансю ЦинРама V
1901Принц Асданг ДежавудхРама V[2]
1901Принц Дамронг РаджанубхабРама V[10]
Принц Саванг ЧакрабандхРама V
1911Принц Махидол АдульядетРама VI[11]
1911Принц Чудадхудж ДхарадилокРама VI[11]
1911Принц Тонгтхэм ТавальявонгсеРама VI[12]
1911Принц СавасдиправатРама VI
1911Принц Китиякара ВоралаксанаРама VI
1911Принц Правитра ВадханодомРама VI
1911Принц Чираправати ВорадейРама VI
1912Принц Чумпхон СомфотРама VI[13]
1912Принц Рафи ФаттанасакРама VI
1913Принц Свасти СобханаРама VI[14]
1914Принц СукхасавасдиРама VI[15]
1914Принц Кашемсанта СобхагаРама VI[16]
1920Принц Абхакара КиартивонгсеРама VI[17]
1920Принц Наратип ПрафанпонгРама VI[18]
1922Принц Пурахатра ДжаякараРама VI[19]
1931Принц Вудхиджая ЧалермлабхаРама VII[20]
1941Принц Адитья ДибабхаРама VIII[21]
1950Принц Рангсит ПраюрасакдиРама IX[22]
1973наследный принц Маха Ваджиралонгкорн (позже король Рама X)Рама IX[23]

Королевские дамы

ГодИмяНазначенRef.
1879Королева Сунанда КумариратанаРама V
1893Королева Саванг ВадханаРама V
Королева Саовабха ПхонгсриРама V
Королева Сухумала МарасриРама V[24]
1903Принцесса Шуддха ДибьяратанаРама V[25]
1905Принцесса Яовамалая НарумалаРама V[26]
Принцесса-консорт Сайсавали БхиромьяРама V
1911Принцесса Валая АлонгкорнРама VI[12]
1920Принцесса Малини НобхадараРама VI[27]
Принцесса Нибха НобхадолРама VI
1922Королева Индрасакди Шачи (позже деградировал до принцессы консорта)Рама VI[28]
1925Королева Рамбай БарниРама VII[29]
1926Принцесса СомавадиРама VII[30]
1931Принцесса Набхабхорн ПрабхаРама VII[31]
1950Королева СирикитРама IX[32]
1961Принцесса мать ШринагариндраРама IX[33]
1977Принцесса СириндхорнРама IX[34]
1983Принцесса Галяни ВадханаРама IX[35]
1993Принцесса ЧулабхорнРама IX[36]
2019Королева SuthidaРама X[37]
2019Принцесса СоамсавалиРама X[38]
2019Принцесса БаджракитиябхаРама X[39]

Рыцари

ГодИмяНазначенRef.
1869Шри Суривонгсе (Чуанг Буннаг)Рама V[2]
1886Surawongwaiwat (Поношенный баннаг)Рама V[5]
1920Бодиндечанучит (Мама Раджавонгсе Арун Чатракул)Рама VI[18]
1924Йоммарадж (Пан Сухум)Рама VI[2]
1941Phichayendrayodhin (Ум Индрайодхин)Рама VIII[21]
1941Plaek PhibunsongkhramРама VIII[40]
1945Приди БаномёнгРама VIII[41]
1959Сарит ТанаратРама IX[42]
1988Прем ТинсуланондаРама IX[43]
1996Санья ДхармасактиРама IX[44]

Рекомендации

  1. ^ "Пояс девяти драгоценных камней". Soravij.com. Получено 2 января 2015.
  2. ^ а б c d е ดำรง ราชา นุ ภาพ, สมเด็จ ฯ กรม พระยา, ตำนาน เครื่อง ราช อิ ศ ริ ยา ภร ณ์ สยาม, พระนคร, โสภณ พิ พร ร ฒ ธนากร, 2468.
  3. ^ "จอมพล สมเด็จ พระเจ้า บรม วงศ์ เธอ เจ้าฟ้า ภาณุรังษี สว่าง วงษ์". www.rta.mi.th. Получено 2019-05-07.
  4. ^ Королевский правительственный вестник Таиланда, พระราชทาน เครื่อง ราช อิสริยยศ, เล่ม ๑, ตอน ๖๐, ๘ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๒๒, หน้า ๕๒๘
  5. ^ а б Королевский правительственный вестник Таиланда, บัญชี พระราชทาน ตรา เครื่อง ราช อิสริยยศ, เล่ม ๓, ตอน ๔๖, ๑๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๒๙, หน้า ๓๘๕
  6. ^ Королевский правительственный вестник Таиланда, ถวาย บังคม พระบรม รูป และ พระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๑๐, ตอน ๓๔, ๑๙ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๓๖, หน้า ๓๖๗
  7. ^ Королевский правительственный вестник Таиланда, พระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๑๑, ตอน ๓, ๑๕ เมษายน พ.ศ. ๒๔๓๗, หน้า ๒๒
  8. ^ а б Королевский правительственный вестник Таиланда, พระ ราช พิธี มงคล การ โสกันต์ สมเด็จ พระเจ้า ลูกยาเธอ, เล่ม ๑๑, ตอน ๔๒, ๑๓ มกราคม พ.ศ. ๒๔๓๗, หน้า ๓๓๕
  9. ^ а б Королевский правительственный вестник Таиланда, พระ ราช พิธี มงคล การ โสกันต์ สมเด็จ พระเจ้า ลูกยาเธอ, เล่ม ๑๑, ตอน ๕๐, ๑๐ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๓๗, หน้า ๔๕๕
  10. ^ Королевский вестник правительства Таиланда, พระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๑๘, ตอน ๔๖, ๑๖ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๔๔๔, หน้า ๘๗๓
  11. ^ а б Королевский вестник правительства Таиланда, พระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๒๘, ตอน ๐ ง, ๙ เมษายน พ.ศ. ๒๔๕๔, หน้า ๔๘
  12. ^ а б Королевский правительственный вестник Таиланда, พระ ราช พิธี ฉัตรมงคล แล ถวาย บังคม พระบรม รูป, เล่ม ๒๘, ตอน ๐ ง, ๑๒ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๕๔, หน้า ๑๗๖๗
  13. ^ Королевский правительственный вестник Таиланда,ราย พระนาม และ นาม ผู้ ที่ จะ ได้ รับ พระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์ ใน งาน พระ ราช พิธี ฉัตรมงคล, เล่ม ๒๙, ตอน ๐ ง, ๑๗ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๕๕, หน้า ๑๘๒๙
  14. ^ Королевский правительственный вестник Таиланда, พระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๓๐, ตอน ๐ ง, ๓๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๕๖, หน้า ๑๙๖๑
  15. ^ Королевский правительственный вестник Таиланда, ราย พระนาม และ นาม ผู้ ที่ ได้ รับ พระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์ นพ รัตน รา ภร ณ์ และ จุลจอมเกล้า, เล่ม ๓๑, ตอน ๐ ง, ๑๕ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๕๗, หน้า ๑๘๕๕
  16. ^ Королевский правительственный вестник Таиланда, พระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๓๑, ตอน ๐ ง, ๓ มกราคม พ.ศ. ๒๔๕๗, หน้า ๒๒๓๙
  17. ^ Королевский вестник правительства Таиланда, พระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๓๗, ตอน ๐, ๒๘ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๖๓, หน้า ๒๘๐๒
  18. ^ а б Королевский правительственный вестник Таиланда,พระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๓๗, ตอน ๐, ๓๐ มกราคม พ.ศ. ๒๔๖๓, หน้า ๓๖๑๘
  19. ^ Королевский вестник правительства Таиланда, พระราชทาน เครื่อง ราช อิ ศ ริ ยา ภร ณ์ อัน เป มงคล นพ รัตน ภร ณ์, เล่ม ๓๙, ๒๖ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๖๕, หน้า ๒๓๔๕
  20. ^ Королевский правительственный вестник Таиланда, พระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๔๘, ตอน ๐ ง, ๑๕ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๗๔, หน้า ๓๐๘๔
  21. ^ а б Королевский вестник правительства Таиланда, แจ้ง ความ สำนัก นายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๕๘, ตอน ๐ ง, ๙ กันยายน พ.ศ. ๒๔๘๔, หน้า ๒๘๗๔
  22. ^ แจ้ง ความ สำนัก นายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๖๗, ตอน ๒๗ ง, ๙ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๙๓, หน้า ๑๙๙๕
  23. ^ Королевский вестник правительства Таиланда, แจ้ง ความ สำนัก นายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๙๐, ตอน ๑๐ ง ฉบับ พิเศษ, ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๑๖, หน้า ๑๘
  24. ^ Королевский вестник правительства Таиланда
  25. ^ Королевский вестник правительства Таиланда, การ เฉลิม พระ สุพรรณ บัตร, เล่ม ๒๐, ตอน ๑๙, ๙ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๔๖, หน้า ๓๐๗
  26. ^ Королевский правительственный вестник Таиланда, การ เฉลิม พระ สุพรรณ บัตร ตั้ง กรม ฝ่าย ใน สมเด็จ พระเจ้า เจ้าฟ้า เยาวมาลย์ นฤมล, เล่ม ๒๒, ตอน ๘, ๒๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๔๘, หน้า ๑๕๙
  27. ^ Королевский вестник правительства Таиланда
  28. ^ Королевский вестник правительства Таиланда
  29. ^ Королевский правительственный вестник Таиланда, พระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์ ฝ่าย ใน, เล่ม ๔๒, ตอน ๐ ง, ๗ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๖๘, หน้า ๓๖๗๐
  30. ^ Королевский правительственный вестник Таиланда, พระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์ นพ รัตน ราช ว รา ภร ณ์ ฝ่าย ใน, เล่ม ๔๓, ตอน ๐ ง, ๒ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๖๙, หน้า ๔๓๐
  31. ^ Королевский правительственный вестник Таиланда, พระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์ ฝ่าย ใน, เล่ม ๔๘, ตอน ๐ ง, ๑๕ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๗๔, หน้า ๓๑๐๖
  32. ^ Королевский правительственный вестник Таиланда, ประกาศ สำนัก นายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทาน เครื่อง ราช อิส ส ริ ยา ภร ณ์, เล่ม ๖๗, ตอน ๒๖ ง ฉบับ พิเศษ, ๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๙๓, หน้า ๑
  33. ^ Королевский правительственный вестник Таиланда, แจ้ง ความ สำนัก นายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๗๘, ตอน ๘ ง ฉบับ พิเศษ, ๒๗ มกราคม พ.ศ. ๒๕๐๔, ​​หน้า ๗
  34. ^ "Деятельность Ее Королевского Высочества принцессы Маха Чакри Сириндхорн". sirindhorn.net. Получено 2019-05-07.
  35. ^ Королевский правительственный вестник Таиланда, แจ้ง ความ สำนัก นายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๑๐๐, ตอน ๑๐๒ ง ฉบับ พิเศษ, ๒๒ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๒๖, หน้า ๑๑
  36. ^ Королевский правительственный вестник Таиланда, แจ้ง ความ สำนัก นายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๑๑๐, ตอน ๘๐ ฉบับ พิเศษ, ๒๑ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๓๖, หน้า ๑
  37. ^ ""ในหลวง "ทรง ประกอบ พระ ราช พิธี ราชาภิเษก สมรส สถาปนา สมเด็จ พระ ราชินี". ไทยรัฐ. 1 мая 2019. Получено 1 мая 2019.
  38. ^ "ประกาศ สถาปนา" (PDF). Королевский вестник правительства Таиланда (на тайском языке). 136 (15 ง): 7. 5 мая 2019.
  39. ^ "ประกาศ สถาปนา" (PDF). Королевский вестник правительства Таиланда (на тайском языке). 136 (41 ข): 7. 28 июля 2019.
  40. ^ Королевский правительственный вестник Таиланда, พระบรม ราชโองการ ประกาศ พระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์ นพ รัตน ราช รา ภร เครื่องราชอิสริยาภรณ์ ปฐม จุลจอมเกล้า (จอมพล หลวง พิบูล สงคราม), เล่ม ๕๘, ตอน ๐ ก, ๒๘ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๘๔, หน้า ๙๘๕
  41. ^ Королевский правительственный вестник Таиланда, แจ้ง ความ สำนัก นายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๖๒, ตอน ๗๐ ง, ๑๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๘๘, หน้า ๑๙๐๐
  42. ^ Королевский правительственный вестник Таиланда, แจ้ง ความ สำนัก นายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๗๖, ตอน ๑๑๕ ง ฉบับ พิเศษ, ๑๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๐๒, หน้า ๓๖
  43. ^ Королевский правительственный вестник Таиланда, แจ้ง ความ สำนัก นายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๑๐๕, ตอน ๑๔๐ ฉบับ พิเศษ, ๒๖ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๐๑, หน้า ๑
  44. ^ Королевский правительственный вестник Таиланда, ประกาศ สำนัก นายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์ อันเป็น โบราณ มงคล นพ รัตน ราช รา ภร ณ์ (นาย สัญญา ธรรม ศักดิ์), เล่ม ๑๑๓, ตอน ๑๐ ข, ๗ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๓๙, หน้า ๗๒

внешняя ссылка